Zmiana sierści u psa jest naturalnym, normalnym zjawiskiem, znanym doskonale każdemu właścicielowi czworonoga. Kiedy jednak należy się martwić, a kiedy udać do weterynarza? O tym w dzisiejszym artykule.
Linienie psa jest naturalnym procesem, który ma związek z dostosowaniem ciepłoty ciała psa do panującej temperatury. Odbywa się zwykle dwa razy w roku – wiosną, kiedy to psy zmieniają grubą warstwę izolacyjną sierści na letnią okrywę włosową oraz zimą, kiedy odbudowują warstwę izolacyjną, przygotowując się tym samym na nadchodzące mrozy i opady śniegu. Zmiana sierści trwa zwykle od dwóch do trzech tygodni. Warto jednak pamiętać, że w warunkach udomowienia proces ten został nieco zachwiany, choćby przez regularne ogrzewanie domów i mieszkań w zimie. Aby pomóc psu w wymianie sierści powinno się go wyczesywać przynajmniej raz w tygodniu, a psy duże, długowłose co najmniej 3 razy w tygodniu, a najlepiej codziennie.
Kiedy należy się martwić?
Jeśli do tej pory zdrowy pies zaczyna nagle tracić dużo sierści, a w jej miejsce nie pojawiają się nowe włosy lub jeśli proces linienia przedłuża się, warto wówczas zajrzeć do psiej miski – bowiem najczęstszym czynnikiem sprawczym nadmiernego wypadania włosów u psów jest zła dieta. W okresie intensywnego wzrostu i zmiany okrywy włosowej należy podawać psu produkty bogate w składniki wpływające na stan skóry i sierści. Wśród nich znajdują się nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i -6, które znaleźć można w białym mięsie, witamina A, którą znajdziemy w podrobach, marchwi i brokułach, witamina H oraz cynk, których źródłem jest wołowina oraz podroby.
W przypadku długotrwałego wypadania sierści należy odwiedzić lekarza weterynarii. Linienie może być objawem chorób skóry, obecności pasożytów oraz alergii pokarmowej, o której pisaliśmy już na naszym blogu. Jeśli wypadaniu sierści towarzyszy świąd, może to oznaczać obecność pcheł, a także świerzbowca. Natomiast jeśli w miejscy wypadającej sierści pojawiają się czerwone plamy, rany i strupy, może to wskazywać na chorobę skóry o podłożu bakteryjnym lub grzybiczym. Ponadto wypadanie sierści w dużych ilościach może być związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem przysadki mózgowej i tarczycy.
Istotne jest zatem by obserwować swojego psa – jego zachowanie, zwyczaje. Każde odstępstwo od normy może być sygnałem ostrzegającym właściciela o błędach żywieniowych lub chorobie psa.
